XIV Wiek - Damskie
Letnie i domowe ubiory kobiece czyli te suknie, które nazywamy spodnimi miały linię bardzo przylegającą ciału aż do bioder a po niżej były rozszerzane klinami. Ilość klinów jest dość zróżnicowana, ale najmniej było ich dwa po bokach. Rękawy tych sukienek są przylegające, krótkie w linii do łokcia jak również spotykane długie wąskie czasem zapinane na dużą ilość guziczków. Sukienki te mogły być wiązane po bokach, rozcinane z przedniej strony aż do linii bioder i sznurowane. Występowały także takie gdzie nie było żadnych dodatkowych rozwiązań poszerzających. Dekolt miał formę okrągłą, czasem rozszerzającą się lekko na ramiona aż do ewolucji w początkach XV wieku, gdzie osiągnął dalekie wydłużenie odkrywające ramiona. Długość tych sukienek była krótsza z przodu w porównaniu do lat poprzednich, zachowując nieco większą z tyłu. Najczęściej była szyta z płótna o delikatnej fakturze, ale spotykamy również takie szyte z jedwabiu.
|
Suknie Spodnie
Moda damska jak i moda męska w XIV w. ulegała nieustannym zmianom. Suknie spodnie w górnej części była przylegająca i dopasowana a na wysokości spódnicy rozszerzona. Dla uzyskania równomiernego spływu fałdów wszywano kliny od bioder. Dla tego mogła mieć ona w obwodzie między trzy a cztery metry. Wiązano je z przodu po bokach lub dla uzyskania bardzo przyległych rękawów zszywane było one na osobie. Rękawy w tych sukniach mogły być długie lub skrócone. Dekolty okrągłe lub owalne.
|
|
Suknie Wierzchnie
Około połowy XIV wieku cała moda kobieca jak i męska przechodziła zmiany. Polegały one na dokładnym dopasowaniu w górnej części tułowia poprzez doskonalenie się krawców w swym rzemiośle. Rękawy nie były już wszywanie za pomocą kwadratowego klina a krojone w sposób bardzo anatomiczny, często z lejkowym zakończeniem i wyprofilowaniem łokciowym. Używano także krótkich rękawów zwisających za łokieć w formie tipet oraz rozciętych ze swobodnie zwisającymi rękawami. Szczególnie w wytwornych sukniach doszywano futrzane zakończenie lub dopinano tipety. Bardzo modne były gęsto przyszyte guziczki, które mogły być na rękawach lub z przedniej części sukienki nawet w całej długości ubioru. Wykonane były z sukna lub metalu. Spotykamy suknie szyte z wielu elementów rozszerzające się za pomocą dużej ilości klinów , ładnie układając się w fałdy.
|
|
Nakrycia głowy
Nakrycia głowy w wieku XIV poza popularnymi powszechnie stosowanymi kapturkami i prostymi chustami przybierały wiele form i kształtów. Modne stały się czepce Kruselerami, będące półowalna chustą gęsto obszytą wokół falbankami. Występowały w wielu rodzajach (krótkie i długie) w zależności od regionu, najbardziej popularne były w Czechach, Polsce, Śląsku w Niemczech.
|
